„Transformacja” jest drugim tomem z trylogii autorstwa Sławomira Cenckiewicza, który skrupulatnie opisuje zmieniającą się rzeczywistość pod koniec lat 80. XX wieku. Skrupulatnie, tzn. pochyla się nad poszczególnymi wydarzeniami i osobami, które wzbudziły jego podejrzenia, a co za tym idzie – zainteresowanie pióra (a może raczej klawiatury?). Spisek w Magdalence? Lustracja Trybunału Konstytucyjnego? Afera marszałkowa? To tylko nieliczne punkty zaczepienia w tej publikacji. Kto ma prawo do oceny "Transformacji”? Sławomir Cenckiewicz jest historykiem czasów najnowszych i publicystą. Dopuścił się wielu publikacji dotykających współpracy poszczególnych osób ze służbami specjalnymi PRL. Zajmuje się również biografiami z politycznego półświatka, m.in. Lecha Kaczyńskiego czy Wałęsy. Ma na swoim koncie pokaźny dorobek ponad 200 publikacji. Do czego został natchnięty tym razem, gdy pisał kolejny tom…? Co to znaczy "Transformacja”? Upadek PRL jako schyłek epoki, nie mógł przejść bez ofiar, afer uciszonych, inspiracji wrogich formacji, niewyjaśnionych zbiegów okoliczności, przefarbowania (czy też rebrandingu) instytucji, współpracy z komunistami, alogicznymi zachowaniami ludzi przejmujących władzę, kwestii majątkowych, genderyzmu historycznego i wielu innych czynników, o których wielu wolałoby nigdy nie wspominać. Zmiana społeczno-kulturowo-polityczna nastąpiła jak tąpnięcie góry lodowej, dzięki któremu poziom wody został podniesiony o kilka milimetrów. Cały aparat państwowy został zmielony w maszynie Transformacji, która rzekomo nie miała litości w trakcie zmian równolegle trwających procesów. Ale czy aby na pewno nie powinniśmy mieć wątpliwości…? Kto maczał palce na ścieżce "Transformacji”? Nazwiska późnego PRL przeplatają się między sobą i tytułami bohaterów, reformatorów, niegodziwców, zdrajców, aparatczyków i wielu innych, które należy pozostawić pod piórem autora i wyobraźni czytelników. Polska tytułomania sięga o wiele wcześniejszych czasów niż lata 80. XX wieku, co pozostawia duże pole do popisu. Zatem w jaki sposób powinniśmy postrzegać poszczególne postaci, które są charakterystyczne w przedstawionym okresie historycznym późnego PRL: Morawiecki? Komorowski? Tusk? Kiszczak? Michnik? Kuroń? Czempiński? Iwulski? Jaruzelski? Petelicki? Lichocki? Tobiasz? Dukaczewski? Sienkiewicz? Kto jest kim i czy są winni? [tantis.pl]